Rewers.

Jak miałem zrobić, tak robię. Dzisiaj prezentuję Wam kurtkę skórzaną z ostatniego wpisu, ale inną o 180 stopni. Ze względu na jej dwulicowy charakter powinna więc zagościć tutaj ponownie, od razu.

Czytaj dalej

Początek mojego wywodu już znacie i domyślacie się co chcę Wam przekazać. Kurtki, które widzimy na ulicach zwykle korzystają z 50% swoich możliwości. Widzimy je z zewnątrz, wnętrze pozostawiając niewidocznym i takim, które zwykle nie jest zagospodarowane inaczej niż służące czysto praktycznym przesłankom, jakie podszewka pełni więc poślizgowi po ubraniach wewnątrz, czy ochronie zewnętrznego materiału. Tym razem Massimo Dutti zdecydowało się stworzyć kurtkę 2w1, więc wnętrze zostało skonstruowane tak, by wykorzystać i je jako drugą kurtkę. Dwustronna kurtka, how simple is that? Jest to moim zdaniem strzał w dziesiątkę i wielu producentów powinno kierować swoich projektantów w stronę tego typu praktyczności. Skoro wnętrze zwykle widzimy tylko ubierając kurtkę, czy odwieszając ją na wieszak - to zaprojektujcie je, kochani moi dizajnerzy tak, by i z wnętrza jakoś skorzystać. Cena wbrew pozorom skrajnie wyższa być nie powinna, choć oczywiście różnice będą. Tak wiem, dla każdego planu biznesowego jest to rozwiązanie skrajnie głupie (po co klient ma zapłacić za jedną kurtkę a za friko dostać drugą?), ale nadzieje też sprawiają jakąś przyjemność.

Jako, że druga strona to oliwka, która zupełnie sensownie przypomina typowe "flyersy", wpisuje się ładnie w styl street-wear. Z tego zdecydowałem dzisiaj skorzystać i zaczerpnąć pełną garścią. Pod kurtką znajduje się bluza, w typowym dla mnie ulubionym, szarym kolorze.

Spodnie to czarne, wąskie jeansy, które notabene zafarbowałem z ciemnego granatu. Nitki także - trafem dziwnym - chwyciły farbę i podpięły się pod bawełnę uzyskując na sobie głęboką czerń.

Buty to iście street-wear'owe Nike Roshe Run. Wygodniejszych butów, naprawdę Panowie - ze świecą szukać. Narzeczona także zakupiła damską wersję tychże i powiem Wam, że posiadanie tych butów skrajnie uzależnia. Osobiście chciałbym jeszcze jedną, niestety dość ciężko dostępną wersję kolorystyczną. Czas pokaże.

A w ramach dygresji. Byłem parę dni temu w Krakowie i powiem Wam, że architektura tego miasta mnie zadziwia, nie w pełni pozytywnie. Z jednej strony widzimy piękne, rzucające się w oczy zabytki i całe miasto, które można określić "starodawnym" i cholernie ładnym, a z drugiej - nowoczesne inwestycje, które nijak nie wpisują mi się w krajobraz. Mimo szczerych chęci i mojego bardzo przychylnego oka w kierunku futurystycznych brył - Kraków w mojej pamięci od zawsze był miastem, które powinno kultywować to co powierzone zostało mu w spadku po przodkach. Przykro mi się patrzy na nowe Centrum Kongresowe, gdy w myśl wpada mi "Kurde, gdyby tu był postawiony budynek/dwór na wzór Teatru Słowackiego, to byłoby coś..." i przykro się patrzy, gdy za rogiem co paręset metrów widzę nowoczesne apartamentowce obok klasycznych stylem kamienic. Rozumiem ich sens, rozumiem ich piękną stylistykę, ale do cholery nie tutaj.

~The-Bigwig