Critter Pants - jak to zrobić?!

Cześć koledzy i koleżanki!

Jakiś czas temu zastanawiałem się. Dlaczego spodnie jako jedyne z garderoby męskiej zazwyczaj są skrajnie nudne, gładkie. Patrząc na wnętrze mojej szafy widziałem multum spodni beżowych, jasnych czy ciemnych. Białe, granaty, niebieskie, oraz inne kolory tęczy. Ale czegoś mi brakowało. Znalazłem więc w Googlach coś jak "critter pants". Bezpośrednie tłumaczenie jak dla mnie nie istnieje, ale można nazwać ten element garderoby wzorzystymi spodniami. Tak czy inaczej, postanowiłem, że MUSZĘ takie mieć. Jako, że w Polsce są nie do dostania, a zza granicy nie lubię zamawiać to postanowiłem je zrobić osobiście, własnymi siłami. Jako, że dysponuję dobrymi zdolnościami manualnymi i dużą ilością czasu to problemu z zaakceptowaniem pomysłu nie było. Może komuś z Was się przyda ten opis. Ja wszystkie spodnie i spodenki robiłem wedle niego. Jest to oczywiście moja własna inwencja twórcza, nigdzie nie znalazłem podobnego typu opisów, więc Bigwig pionierem.

Chciałem osiągnąć coś takiego:

Widzicie i rozumiecie schemat ułożenia "crittersów"? Każdy oczywiście może popuścić wodzy fantazji, ale mój wybór macie wyżej. Wszystkie są w równych odległościach, ale niesymetrycznie w kwestii nogawek. Efekty na spodniach pokażę w następnych dniach.

Co potrzebne?
1. Kawałek materiału, którego nie będzie nam żal w przypadku nieudanej próby. W późniejszym terminie oczywiście docelowe spodni do przeróbki.
2. Farba akrylowa do tkanin (ja użyłem Fevicryl'u).
3. "Tacka" na farbę. Musi być płaska jak najmniej porowata. Najlepiej szkło. Pamiętajcie, farba musi być na niej rozprowadzona w jak najcieńszy sposób jesteście w stanie. To ma być tylko film. Powodem jest to, że pieczątki wycinane są dość płytko, więc łatwo walnąć farbę tam, gdzie nie powinno jej być - na tło. Dlatego ten podpunkt jest na prawdę ważny. Ja użyłem plastikowego wieczka, żeby było jednak nieco śmieszniej, to z serka wiejskiego. Nie bójcie się, mam samo wieczko, data ważności więc nieważna ;)
4. Pędzelek do rozprowadzenia farby na talerzyku.
5. Pieczątka. Zamawiamy ją w większości punktów trudniących się robieniem pieczątek laserowo. Czy to w internecie, czy to w punkcie obok Waszego mieszkania, nieważne. Projekt ma być skalowany, dwukolorowy (czarny-biały), bez odcieni szarości. Wykonajcie go w Corel Draw'ie (na pewno jakiś znajomy ma w firmie). Ja na pieczątkę nakleiłem nakrętkę ze zużytej butelki po napoju. To miałem pod ręką, choć pewnie są lepsze sposoby.
6. Coś płaskiego i twardego, co włożymy pomiędzy kolejne warstwy materiału. Pieczątki wychodzą najlepiej w momencie, jak nad czymś płaskim i twardym jest jedna jego warstwa. A powód jest oczywisty. Dwie warstwy materiału powodują, że ta pierwsza się lekko zapada i sprężynuje - powstaje odbitka wraz z tłem. Więc bardzo źle. W przypadku spodni, wkładamy więc np. twardą książkę do nogawki w miejscu, gdzie aktualnie odbijamy naszą pieczątkę.

Zaczynamy

Nasi aktorzy

Do spodni wkładamy książkę.
Oczywiście pieczątki odbijamy w miejscu, gdzie chcemy by były widoczne.
Więc na "prawej" stronie. Ja tutaj zrobiłem odwrotnie, bo to spodnie domowe, a nie 
chciałem ich doszczętnie "zniszczyć".

Wylewamy bardzo niewielką ilość farby na tackę

Rozprowadzamy ją

Efekt

Bierzemy więc pieczątkę

I DOTYKAMY powierzchni na tacce (każdy znajdzie tu swój sposób)

Tak NIE MOŻE wyglądać powierzchnia naszej pieczątki

W takiej sytuacji oczywiście wycieramy ją bardzo dokładnie, po czym próbujemy ponownie.

Tutaj bardzo zasadna jest metoda prób i błędów, bo takowe zdarzą się na pewno. Polecam też

profilaktycznie raz na np. 3 dobrze wykonane odbitki przetrzeć dokładnie daną pieczątkę. Unikniemy

gromadzenia się farby w jednym miejscu, która wreszcie może przejść nam na spodnie rujnując pracę.

Przypuśćmy, ze mamy już poprawnie "zmoczoną" pieczątkę, przykładamy więc ją powoli,

bardzo dokładnie do materiału. Naciskamy delikatnie ze wszystkich stron jednocześnie uważając!

Ja wkładam jeden z palców do wnętrza nakrętki, a dwoma dociskam obrzeża.

Nie przyciskamy zbyt mocno, bo może odbić się coś, czego nie chcemy na naszych drogich

spodniach. Tutaj również każdy dojdzie do wprawy i znajdzie swój sposób. Mój "chwyt" 

prezentuje zdjęcie numer 1. 

Efekt finalny:

W tej chwili można zrobić ewentualne poprawki (nie robiłem ich przy tym opisie)

Ja do bardzo dokładnych czynności używałem najzwyklejszej wykałaczki. Bardzo dobrze

sprawowała się jako mały, poręczny pędzelek.

Po wyschnięciu (najlepiej dać parę godzin) prasujemy spodnie od strony, której nie malowaliśmy.

Wtedy farba się wzmocni i zapewne przeżyje Wasze spodnie. Ja prasowałem też z prawej strony.

Nic złego się nie stało. Byle było suche. Bałem się, że odbitka przejdzie na drugą nogawkę -

to były tylko obawy, nic takiego się nie stało. Ale polecam zachować ostrożność. Możecie włożyć

coś pomiędzy warstwy materiału.

KONIEC

Widzicie więc, że zabawa nie jest tak trudna jak mogłaby się wydawać. Polecam dużo próbować zanim weźmiecie się za coś, co docelowo chcecie zrobić. Pamiętajcie też, że siłą rzeczy dobrą odbitkę zrobicie dobrze jedynie na jak najbardziej gładkim materiale. Z oczywistych względów ta zabawa na nic się zda przy sztruksach, albo jeansach. Sam nie zniszczyłem ani jednej pary spodni, czego Wam też życzę. Oczywiście nie biorę odpowiedzialności za straty powstałe w wyniku tych czynności. Robicie więc na własną!

W kolejnych dniach wrzucę sporo zdjęć z takimi spodniami w rolach głównych. Więc czekajcie, bo zobaczycie efekty tej pracy na żywym materiale.

~The-Bigwig